اختلال در تشدید

تشدید به نحوه ارتعاش صدا در حفره های دهان و بینی برای ایجاد گفتار واضح اشاره دارد. در گفتار طبیعی، صدا عمدتا از طریق دهان خارج می شود، به جز برای برخی از اصوات خاص (مانند م و ن ).

اختلال در تشدید زمانی اتفاق می افتد که تعادل طبیعی تشدید دهانی و بینی در حین تولید گفتار مختل شود( مثل پولیپی که در بینی وجود دارد یا شکاف کام که باعث می شود مسیر دهان و بینی به هم راه داشته باشند و…).

صدا در این اختلال میتواند اینگونه شنیده شود: تودماغی(پرخیشومی یا هایپرنیزالیتی) / گرفته(کم خیشومی یا هایپو نیزالیتی) /  خفه و کم حجم(Cul de Sac resonance) / ترکیبی از صدای تودماغی وگرفته(Mixed resonance)​